Instant Probleemoplosser

Probleem: Een evolutie in voorraadsystemen lijkt aan te geven dat de praktijk de theorie trouw blijft volgen. Maar worden de concepten in de praktijk toegepast? En als ze toegepast worden, gaat dat dan volgens het boekje?

Oplossing: De Vereniging van Logistiek Adviseurs deed er onderzoek naar. Daarvoor werden 136 bedrijven onder de loep genomen. De conclusies zijn op zijn minst interessant te noemen. Het klassieke voorraaddenken vormt nog steeds de basis van vele voorraad- en produktiebesturingssystemen.

Ook al gebruikt de meerderheid een MRP-systeem (circa 70%), toch blijkt men veelal alleen naar het individuele voorraadniveau te kijken. De „grijpvoorraden” worden meestal nog op de klassieke manier benaderd, dus onafhankelijk en handmatig aanvullen. De argumentatie hiervoor is dat het MRP-systeem „daarvoor niet geschikt is”.

Kijken we verder naar de toepassing van het JIT-concept, dan zult u de beginselen in circa 40% van de produktiebedrijven, al dan niet in combinatie met andere systemen, toegepast zien. Ook hier blijkt dat ondernemers het niet al te precies nemen met de beginselen.

Circa 90% van de respondenten geeft aan, ondanks het streven naar „zero inventories”, dat voorraden noodzakelijk zijn. Men wil een bepaalde servicegraad waarborgen. Een belangrijke eis in het JITconcept is de foutloze toelevering van onderdelen. Om die reden is het op zijn minst opmerkelijk dat in bijna 50% van de bedrijven het werkelijke uitvalpercentage niet bekend is.

Ondanks het feit dat het boek Het Doel van Goldratt door de meeste ondernemers gelezen is, wordt de TOC-filosofie in slechts 30% van de onderzochte ondernemingen toegepast. Ook hier houdt de meerderheid voorraden aan op een wijze die niet door Goldratt bedoeld is. Kijken we naar de juiste toepassing van het concept, dan blijkt dat iets meer dan 50% van de ondernemingen dat volgens het boekje doet.

 

---

Dit artikel is eerder verschenen in de Vraagbaak voor Inkoop en Logistiek en de Kennisbanken Logistiek van SDU Uitgeverij. Auteur: Paul Denneman