Dit houdt in de praktijk in dat de artikelen in het bedrijf worden ingedeeld in artikelklassen, die vervolgens in het voorraadbeheer op een verschillende wijze worden behandeld (bijvoorbeeld verschillende bestelsystemen, differentiatie in inspanning van sturing en in de mate waarin automatisering voor het voorraadbeheer wordt gebruikt). De doelstelling hiervan is het selectief richten van de inspanning op die artikelen waar optimaal voorraadbeheer de grootste voordelen oplevert.

Voorraad omlaag brengen

Het eerste antwoord op deze vraag is: 'Wanneer het topmanagement het wil', het tweede antwoord is: 'Door meer te verkopen dan er wordt geproduceerd' en het derde antwoord is: 'Door minder te produceren dan er wordt verkocht'. Dat klinkt heel simpel, maar meer is het eigenlijk niet. U kunt het vergelijken met afvallen. U valt alleen af wanneer u dat zelf echt wilt (of uw vriend(in)). En wanneer u meer calorieën verbruikt dan u binnenkrijgt (meer bewegen en/of minder eten). Ook hier is het zo simpel: in theorie. Maar we weten allen (misschien uit ervaring) dat de praktijk erg weerbarstig is. U wordt doodgegooid met preparaten maar toch gaat afvallen heel moeilijk of niet, enkele bewonderenswaardige uitzonderingen daargelaten. Maar kennis van zaken is altijd nodig. Zo ook met voorraadbeheer. Waarom is het in de praktijk zo moeilijk om voorraden te verlagen?

Een voorraadbeheerder heeft als taak de voorraad van een gegeven assortiment zo laag mogelijk te houden, met behoud van een goede servicegraad en leveringstijd en rekening houdend met een groot aantal randvoorwaarden. We kunnen hierbij denken aan onder meer:

1. houdbaarheidstermijnen;
2. seriegroottes;
3. bestelgroottes;
4. maximumopslagruimte;
5. levertijd en leverbetrouwbaarheid;
6. kwaliteit;
7. prijs.

Vaak een niet-eenvoudige opgave, omdat de randvoorwaarden – zoals vaak – tegenstrijdig kunnen zijn. Toch heeft een voorraadbeheerder meestal intuïtief goede ideeën over de manier dit te realiseren. Deze komen neer op één of meer van de volgende aspecten:

1. veel aandacht besteden aan het voorraadaanvullingsproces (input);
2. het voorraadverloop op de voet volgen (throughput);
3. veel aandacht besteden aan het opstellen en bijstellen van de behoefteprognose (output).

Mooie ideeën, maar ze kosten wel veel capaciteit. Capaciteit die er in de praktijk vaak niet is. Daarom is het raadzaam de inspanning te richten op dat deel van het assortiment waar het meeste verbeteringspotentieel in zit.